شیخ مصلح‌الدین سعدی در باب اول «بوستان» که باب تدبیر و رای است، می‌گوید «به تدبیرِ جنگ بداندیش کوش/ مصالح بیندیش و نیت بپوش/ منه در میان، راز با هر کسی/ که جاسوسِ هم‌کاسه دیدم بسی/ سکندر که با شرقیان حَرب داشت/ درِ خیمه گویند در غرب داشت/ چو بهمن به زابلسِتان خواست شد/ چپ آوازه افکند و از راست شد/ اگر جز تو داند که عزم تو چیست/ بر آن رأی و دانش بباید گریست.
سلام برادر
جنگ تمام شد ، هنوز تلخی جام زهر فراموش نشده بود که معمار کبیر انقلاب دعوت حق را لبیک گفت و داغ ابدی بر قلب و جان مسلمانان نشست ، یکباره گویی همه چیز تغییر کرد "برادر" از فرهنگ عامه ی مردم رفت و بجای ان "بله قربان" امد دیگر در ادارات کسی مسئولین را برادر صدا نمیزد ، دیگر ان میز های کذایی مصداق "وَ إِنَّ عَمَلَکَ لَیْسَ لَکَ بِطُعْمَةٍ وَ لَکِنَّهُ فِی عُنُقِکَ أَمَانَة… حکمرانى براى تو طعمه نیست، بلکه امانتى است بر عهدهات. نامه پنجم نهج البلاغه " نبود بلکه مصداق قدرت و رانت خوری شده بود رئیس جمهور وقت اموزش مانور تجمل را به مسئولین میداد و ساده زیستی و برابری مردم و مسئولین را که میراث پیر جماران بود به مفلوکیت تشبیه میکرد!از دهه ی هفتاد شکاف بین مردم و مسئولین اغاز شد و تا سال ها این شکاف عمیق تر میشد ، شاید دلیل اینکه با گذشت حدود نیم قرن از انقلاب اسلامی هنوز نتوانسته ایم به دولت اسلامی برسیم همین شکاف منحوس است ، در کنار جدایی مردم از مسئولین جوشکاری مردم به شکلی متفاوت با قبل نیز اغاز شد یعنی مردم نیز دیگر برادر دینی یکدیگر نبودند بلکه هم وطن خوانده میشدند ! قطعا ملاک اخوت دینی ویژگی های اکتسابی افراد است اما هم وطن را به هر صورت باید پذیرفت و هرگونه نصیحت خیر خواهانه حمل بر وحدت شکنی میشود اینگونه فریضه ی الهی امر به معروف و نهی از منکر به فراموشی میرفت
اما سخن اصلی ما در اینجا امر به معروف و نهی از منکر مردم خطاب به مسئولین است.مگر نه اینکه امام خامنه ای صراحتا بیان کردند برای رسیدن به جامعه ی اسلامی ابتدا انقلاب اسلامی ، سپس نظام اسلامی و بعد از ان دولت اسلامی لازم است شکل بگیرد ، وظیفه ی دولت اسلامی چیست ؟ "وظیفه اصلی حاکم اسلامی رساندن مردم به سعادت واقعی است که البته این، به معنای تحمیل و زور نیست . امام خامنه ای ۱۳۹۳/۰۲/۲۳ " حال که وظیفه ی حاکم اسلامی ایجاد سعادت دنیوی و اخروی برای مردم است بدیهی است که خود این حاکم باید زیر ذره بین نقد قرار بگیرد اما افسوس که این سالها همواره جواب منتقدین ناسزا بوده است و واجب الهی یعنی امر به معروف و نهی از منکر مردم خطاب به مسئولین که در واقع حق حاکم بر مردم است سرکوب شده است . از یک طرف اکثریت اقایان منبر نشین امر به معروف و نهی از منکر را در حجاب خلاصه کرده اند و از طرف دیگر اقایان پشت میز نشین هر گونه نقدی را توهین تلقی می کنند و به دنبال ارمان نفرت انگیز جدایی دین از سیاست هستند!
امیر المومنین علی (ع) میفرمایند:شما بر من حقوقی دارید و من هم بر شما حقوقی دارم، اما حقوقی که شما بر من دارید ـ یعنی مردم نسبت به حاکم دارند ـ یکی این است که ناصح شما باشم؛ دوم این که سرمایه‌های شما را در مسیر مصلحت شما هزینه کنم و شما را به علم و آگاهی نزدیک کنم تا در جهالت باقی نمانید.و اما حق من بر شما این است که اولاً به بیعتی که - نسبت به فرمانروا و حاکم - کرده‌اید وفادار باشید. دوم این که در حضور و غیاب ناصح من باشید، ثناگویی نکنید و زیبایی‌ها را به رخ من نکشید که این موجب میشود فرمانروا از حالت خوف از خدا و رعایت حال مردم خارج شود و حقوق واجبی را که بر ذمه اوست، انجام ندهد. (خطبه34 نهج‌البلاغه)
وقتی مسئول جان و مال و ناموس مردم "رئیس" است نه "برادر دینی" ، اوضاع اینگونه میشود و باید منتظر بود هر از چندگاهی اتش به اختیاری پیدا شود و صف اولی ها را مخاطب خود قرار دهد و بهای این حق گویی توهین ، تمسخر و ناسزا از سوی دولت مردان باشد
کپی ممنوع
آلَ سُعودٍ وَیحَکم
"اگر از صدام بگذریم، اگر مسأله قدس را فراموش کنیم، اگر از جنایت های امریکا بگذریم از ال سعود نخواهیم گذشت. ان‌شاالله اندوه دلمان را در وقت مناسب با انتقام از امریکا و ال سعود برطرف خواهیم کرد و داغ و حسرت حلاوت این جنایت بزرگ را بر دلشان خواهیم گذاشت و با برپایی جشن پیروزی حق بر جنود کفر و نفاق و ازادی کعبه از دست نا اهلان و نامحرمان به مسجد الحرام وارد خواهیم شد." این بخشی از سخنان امام روح الله الموسوی الخمینی (ره) پس از حج خونین سال 66 بود . در ان زمان شجره ی ملعونه ی ال سعود 270 نفر از حجاج ایرانی که در مراسم "برائت از مشرکین " شرکت کرده بودند را با سلاح گرم به شهادت رساند
اما بعد ...
حدود دو دهه پس از فاجعه ی سال 66 این بار خائنان حرمین شریفین ملعون تر از پیش ظاهر شدند ، اگر در سال 66 تا ارنج دست خود را در خون مسلمانان فرو بردند این بار در حج سال 94 مقدمات شهادت هزاران حاجی را فراهم کردند تا به خیال خود مصیبت به بار امده را یک اتفاق نشان دهند که در این بین ایران با 464 شهید بیشترین سهم را از جانباختگان فاجعه منا دارد.و انقلاب خمینی باز هم فرزندان برومندی همچون شهید رکن ابادی مرد مبارزه با امریکا و اسرائیل را تقدیم استان قدس الهی کرد.
به گفته ی شاهدان عینی ماجرا ماموران ال سعود از نوشاندن جرعه ای اب به حجاج امتناع میکردند و پس از ان نیز برخورد حیوانی با پیکر مطهر شهدا از خود نشان دادند. اما خباثت ال سعود مگر چیز جدیدی است ؟ پیش تر از ان نیز حکومت عربستان سعودی با اقداماتی از جمله ، احیای سازمان مجاهدین خلق ، پایین اوردن قیمت هر بشکه نفت به زیر 30 دلار جهت ضربه زدن به جمهوری اسلامی و رفتار شرم اور ماموران سعودی با دو نوجوان ایرانی دشمنی خود را با جمهوری اسلامی ایران نشان داده بود.
اما ان مسئله ای که داغ دل خانواده های داغدار را مضاعف میکرد اهمال و سستی مسئولان دولت جهت احقاق حقوق خانواده های داغدار بود.
به عقب بر میگردیم ، چه زمانی خبر فاجعه ی منا به گوش رئیس جمهور رسید؟زمانی که ایشان در راه نیویورک و یا احتمالا در فرودگاه نیویورک بودند تا در هفتادمین اجلاس سالانه ی سازمان ملل شرکت کنند ، در حالی که از پیش مدت زمان این سفر پنج روز اعلام شده بود و رئیس جمهور نیز در پایان روز پنجم به کشور بازگشتند رسانه های اصلاح طلب و نزدیک به دولت مدعی شدند که سفر ایشان نیمه کاره رها شده است و بدتراینکه فرصت های حضور رئیس جمهور در نیوروک نیز سوخته شد چراکه ایشان دیداری با سران کشور های اسلامی جهت اتحاد برای احقاق حقوق حاجیان نداشتند .در حالی که همگان شاهد انفعال دستگاه دیپلماسی کشور بودند رسانه های حامی دولت از اقدامات پر رنگ وزارت امور خارجه سخن می گفتند و ادعا میکردند طرف ایرانی تمام کوشش خود را جهت ارتباط با عربستان سعودی انجام میدهد در حالی که طرف سعودی حاضر به همکاری نیست! حال باید پرسید ایا دیپلماسی ایران پس از روی کار امدن دولت یازدهم ارج قربتی در دنیا دارد که طرف سعودی را وادار به همکاری کند؟ مگر غیر از این است که عربستان سعودی از صدور ویزا برای علی جنتی وزیر وقت فرهنگ ممانعت کرد ، یا مگر غیر از این است که وزیر تازه کار سعودی عادل الجبیر هیچ توجهی به درخواست های محمد جواد ظریف جهت دیدار و گفت و گو نمی کرد و نهایتا محمد جواد ظریف با رفتار غیر متعارف خود و زانو زدن در مقابل امیر کویت (دیپلمات های هیچ کجای دنیا در برابر مقامات خارجی اینکار را نمی کنند) وی را راضی به وساطت میان ایران و عربستان کرد تا نهایتا عربستان سعودی راضی شود برای وزیر بهداشت امیر حسین قاضی زاده هاشمی ویزا صادر کند
اما پیکر مطهر برخی شهدا چه زمانی به کشور بازگشت؟ باید به سخنان ویزر کشور عبدالرضا رحمانی فضلی اشاره کرد "دست‌اندرکاران حج همه تلاش خود را انجام داده اند تا انتقال پیکرهای جانباختگان در اسرع وقت انجام شود. اما متاسفانه بنا به دلایل نامعلوم سعودی ها همکاری های لازم را تا شب گذشته با مقامات ایرانی نداشتند. 9/مهر/1394 منزل شهید رکن ابادی " مگر 8/مهر چه اتفاقی افتاده بود که طرف سعودی ناگهان تصمیم به همکاری گرفت ؟ 8/مهر روزی بود که به اعتراف اپوزیسیون لندن نشین عطاء الله مهاجرانی منتهای قدرت و منطق یک رهبر در حمایت از شهروندان کشورش بود.
صبح 8/مهر/1394 سخنرانی مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) : در این موضوع، دولت عربستان به وظایف خود عمل نمی کند و در برخی موارد نیز موذی گری انجام می دهد.جمهوری اسلامی ایران تاکنون از خود خویشتن‌داری نشان داده و رعایت ادب اسلامی و حرمت برادری در دنیای اسلام را کرده است اما این را بدانند که دست ایران، برتر از خیلی ها است و امکانات بیشتری هم دارد و اگر بخواهد در مقابل عناصر اذیت کننده و موذی عکس العمل نشان دهد، اوضاع آنها خوب نخواهد بود و در هیچ صحنه هماوردی، حریف نخواهند شد در دوران هشت سال دفاع مقدس، قدرت های شرق و غرب و کشورهای اطراف از یک عنصر خبیث و فاسد حمایت کردند اما سرانجام همه آنها سیلی خوردند و بر همین اساس، ایران را می شناسند و اگر هم نمی شناسند، الان بشناسند " افسوس که پس از ان عده ای باز منم منم راه انداختند و پشت تریبون های رسمی از خود تشکر کردند ولی یادشان رفت اگر نهیب رهبری نبود پیکر حجاج هنوز در بیابان های حجاز سرگردان بود که با بی تدبیری دولت پیکر برخی حاجیان هر گز به وطن باز نگشت.ای کاش هنگامی که مردم داغدار هم وطنان خود بودند ، هنگامی که قلب شیعه از شهادت شیخ باقرالنمر به دست ال سعود در فشار قرار داشت و هر لحظه ممکن بود عده ای احساساتی شوند و به سفارت عربستان حمله کنند شخص رئیس جمهور توصیه های برخی اعضای دلسوز شورای امنیت ملی را جدی میگرفت و موجبات حفاظت از سفارت عربستان را فراهم میکرد تا با قطع رابطه ی دیپلماتیک عربستان با ایران ، امید های خانواده های داغ دار برای بازگشت عزیزانشان نا امید نشود.و کار به جایی نکشد که کشور های میکروسکپی مثل جیبوتی برای ایران رجز خوانی راه بیندازند
سئوال های بسیاری درباره ی این ماجرا بی جواب ماند ، اینکه چرا گزارش کمیته ی حقیقت یاب به خانواده های شهدا داده نشد؟ اصلا ایا این کمیته تشکیل شد یا نه ! چرا وقتی ماموران ال سعود ادعا کردند همه ی مفقودین جان باخته اند ایران فورا ادعا را تایید کرد و ممقودینی که احتمالا در قید حیات بودند به فراموشی سپرده شدند ، چرا مکررا دولتی ها میگویند فاجعه ی منا یک اتفاق غیر عمد بوده است ، چرا امکان عزیمت همه ی خانواده های شهدا به عربستان فراهم نشد و نهایتا چرا در مجامع بین المللی فریاد جنایتکار بودن ال سعود سر داده نشد و هیچ شکایتی به دادگاه های بین المللی ارسال نشد
ارام بخش این دل های داغدیده فقط کلام پیر جماران است که فرمودند :" ما مظلومین همیشه تاریخ، محرومان و پابرهنگانیم ما غیر از خدا کسی را نداریم و اگر هزار بار قطعه قطعه شویم دست از مبارزه با ظالم بر نمی داریم. بغض و کینه انقلابی تان را در سینه ها نگاه دارید با غضب و خشم بر دشمنان بنگرید و بدانید که پیروزی از آن شما است "
