سلام برادر

سلام برادر

جنگ تمام شد ، هنوز تلخی جام زهر فراموش نشده بود که معمار کبیر انقلاب دعوت حق را لبیک گفت و داغ ابدی بر قلب و جان مسلمانان نشست ، یکباره گویی همه چیز تغییر کرد "برادر" از فرهنگ عامه ی مردم رفت و بجای ان "بله قربان" امد دیگر در ادارات کسی مسئولین را برادر صدا نمیزد ، دیگر ان میز های کذایی مصداق "وَ إِنَّ عَمَلَکَ لَیْسَ لَکَ بِطُعْمَةٍ وَ لَکِنَّهُ فِی عُنُقِکَ أَمَانَة… حکمرانى براى تو طعمه نیست، بلکه امانتى است بر عهده‏ات. نامه پنجم نهج البلاغه " نبود بلکه مصداق قدرت و رانت خوری شده بود رئیس جمهور وقت اموزش مانور تجمل را به مسئولین میداد و ساده زیستی و برابری مردم و مسئولین را که میراث پیر جماران بود به مفلوکیت تشبیه میکرد!از دهه ی هفتاد شکاف بین مردم و مسئولین اغاز شد و تا سال ها این شکاف عمیق تر میشد ، شاید دلیل اینکه با گذشت حدود نیم قرن از انقلاب اسلامی هنوز نتوانسته ایم به دولت اسلامی برسیم همین شکاف منحوس است ، در کنار جدایی مردم از مسئولین جوشکاری مردم به شکلی متفاوت با قبل نیز اغاز شد یعنی مردم نیز دیگر برادر دینی یکدیگر نبودند بلکه هم وطن خوانده میشدند ! قطعا ملاک اخوت دینی ویژگی های اکتسابی افراد است اما هم وطن را به هر صورت باید پذیرفت و هرگونه نصیحت خیر خواهانه حمل بر وحدت شکنی میشود اینگونه فریضه ی الهی امر به معروف و نهی از منکر به فراموشی میرفت

اما سخن اصلی ما در اینجا امر به معروف و نهی از منکر مردم خطاب به مسئولین است.مگر نه اینکه امام خامنه ای صراحتا بیان کردند برای رسیدن به جامعه ی اسلامی ابتدا انقلاب اسلامی ، سپس نظام اسلامی و بعد از ان دولت اسلامی لازم است شکل بگیرد ، وظیفه ی دولت اسلامی چیست ؟ "وظیفه اصلی حاکم اسلامی رساندن مردم به سعادت واقعی است که البته این، به معنای تحمیل و زور نیست . امام خامنه ای ۱۳۹۳/۰۲/۲۳ " حال که وظیفه ی حاکم اسلامی ایجاد سعادت دنیوی و اخروی برای مردم است بدیهی است که خود این حاکم باید زیر ذره بین نقد قرار بگیرد اما افسوس که این سالها همواره جواب منتقدین ناسزا بوده است و واجب الهی یعنی امر به معروف و نهی از منکر مردم خطاب به مسئولین که در واقع حق حاکم بر مردم است سرکوب شده است . از یک طرف اکثریت اقایان منبر نشین امر به معروف و نهی از منکر را در حجاب خلاصه کرده اند و از طرف دیگر اقایان پشت میز نشین هر گونه نقدی را توهین تلقی می کنند و به دنبال ارمان نفرت انگیز جدایی دین از سیاست هستند!

امیر المومنین علی (ع) میفرمایند:شما بر من حقوقی دارید و من هم بر شما حقوقی دارم، اما حقوقی که شما بر من دارید  ـ یعنی مردم نسبت به حاکم دارند ـ یکی این است که ناصح شما باشم؛ دوم این که سرمایه‌های شما را در مسیر مصلحت شما هزینه کنم و شما را به علم و آگاهی نزدیک کنم تا در جهالت باقی نمانید.و اما حق من بر شما این است که اولاً به بیعتی که - نسبت به فرمانروا و حاکم - کرده‌اید وفادار باشید. دوم این که در حضور و غیاب ناصح من باشید، ثناگویی نکنید و زیبایی‌ها را به رخ من نکشید که این موجب می‌شود فرمانروا از حالت خوف از خدا و رعایت حال مردم خارج شود و حقوق واجبی را که بر ذمه اوست، انجام ندهد. (خطبه34 نهج‌البلاغه)

وقتی مسئول جان و مال و ناموس مردم "رئیس" است نه "برادر دینی" ، اوضاع اینگونه میشود و باید منتظر بود هر از چندگاهی اتش به اختیاری پیدا شود و صف اولی ها را مخاطب خود قرار دهد و بهای این حق گویی توهین ، تمسخر و ناسزا از سوی دولت مردان باشد 

کپی ممنوع